Od poniedziałku zapraszamy do obejrzenia wystawy “Na granicy. Rzecz o czasach, ludziach i miejscach”. Znajduje się ona w foyer Collegium Polonicum w Słubicach i została przygotowana przez Katedrę Kultury i Historii Europy Środkowej i Wschodniej Uniwersytetu Europejskiego Viadrina we współpracy z Domem Współpracy Polsko-Niemieckiej w Gliwicach.
W roku 2007 minęła 85 rocznica wytyczenia polsko-niemieckiej granicy na Górnym Śląsku i z tej okazji Dom Współpracy Polsko-Niemieckiej przygotował tę wystawę, która po raz pierwszy była tam prezentowana w listopadzie 2007. Wystawa opowiada o codziennym życiu ludzi polsko-niemieckiego pogranicza w latach 1922-1939. Po burzliwym czasie powstań i plebiscytu jesienią 1921 roku obradująca w Genewie Rada Ambasadorów ustaliła ostateczny przebieg polsko-niemieckiej granicy na Górnym Śląsku. Zrośnięty od stuleci, wielokulturowy region miał odtąd funkcjonować w ramach dwóch organizmów państwowych. Po ogłoszeniu decyzji o podziale regionu rozpoczęła się „pierwsza górnośląska wędrówka ludów”. Do 1924 roku około 200.000 mieszkańców dawnego obszaru plebiscytowego zmieniło swoje miejsce zamieszkania. Jedni chcieli pozostać w Niemczech jako niemieccy obywatele, inni pragnęli urzeczywistnić swoje marzenie o polskim Górnym Śląsku. W polsko-niemieckiej kwestii granicznej nie było zwycięzców. Nowe wytyczenie granicy nie zadowoliło żadnej ze stron – przede wszystkim ze względów gospodarczych. Także dla mieszkańców podzielonego regionu nowa granica wiązała się z licznymi problemami.
Ekspozycja spotkała się z ogromnym zainteresowaniem zarówno historyków, dziennikarzy, przedstawicieli instytucji kulturalnych i edukacyjnych, jak i osób prywatnych. Głównym celem wystawy jest przybliżenie szerszym kręgom, przede wszystkim młodzieży, tego prawie całkowicie zapomnianego rozdziału górnośląskiej, a co za tym idzie także wspólnej, polsko-niemieckiej historii. Wystawa prezentuje życie codzienne w byłym rejonie przygranicznym, materialne i niematerialne pozostałości granicy, która dzieliła ten region w latach 1922-1939. Przebieg linii granicznej (często kuriozalny) jest przedstawiony za pomocą map i materiału zdjęciowego. Tu i ówdzie można znaleźć „niemych świadków” historii: polskie i niemieckie budki celne oraz zarośnięte bunkry graniczne.
Wystawie towarzyszy publikacja, którą można obejrzeć i nabyć w Katedrze Kultury i Historii Europy Środkowej i Wschodniej w Collegium Polonicum.
Dodaj komentarz