W Collegium Polonicum odbyła się uroczystość z okazji 100-lecia Uniwersytetu Poznańskiego. Uczestniczyły w niej władze obu partnerskich uczelni: Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (UAM) i Uniwersytetu Europejskiego Viadrina we Frankfurcie nad Odrą (UEV), które od prawie 30 lat wspólnie zarządzają Collegium Polonicum w Słubicach – „Najdalej na zachód wysuniętą, wspólną z Uniwersytetem Europejskim Viadrina – placówką uniwersytetu”. – podkreślił w swoim powitaniu prof. Andrzej Lesicki, rektor UAM.
Prof. Julia von Blumenthal, prezydentka UEV zaznaczyła: „Tutaj w Collegium Polonicum stworzono znakomite warunki do nauki nie tylko studentom, lecz także uczniom Uniwersyteckiego Liceum. Przekazujemy młodym ludziom kompetencje, których będą potrzebować w przyszłości. […] Uczelnie, jako instytucje zobligowane do głoszenia prawdy, wolności słowa, do otwartości i wymiany różnych perspektyw mają obowiązek pozostać tymi miejscami, gdzie walczy się o więzi społeczne”.
Prof. Zbigniew Pilarczyk, historyk z UAM w wykładzie pt. „Od Wszechnicy Piastowskiej do uczelni badawczej. 100 lat Uniwersytetu Poznańskiego” przedstawił bogatą i barwną historię uczelni. „Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu jest w pierwszej trójce najlepszych polskich uniwersytetów. I o to chodziło pierwszemu rektorowi prof. Heliodorowi Święcickiemu – aby Uniwersytet prężnie się rozwijał, prowadził badania. Z taką bazą możemy spokojnie myśleć o przyszłości uniwersytetu”.
Kulminacyjnym punktem uroczystości było wręczenie pamiątkowych medali 100-lecia Uniwersytetu Poznańskiego w podziękowaniu za pracę i działanie na rzecz uczelni. Uhonorowano 23 przedstawicieli grona akademickiego oraz zaprzyjaźnionych instytucji, którzy przyczynili się do powstania i rozwoju Collegium Polonicum.
UAM wyróżnia się na tle uniwersytetów w kraju, ale czy tak dobrze wypada na tle uczelni zagranicznych? No właśnie, polskie uczelnie mają potencjał, by zaistnieć na świecie. Trzeba tylko wykrzesać ze studentów te ich umiejętności.
Dziennikarstwo jest ciekawym kierunkiem, przyszli dziennikarze mogą ćwiczyć pisanie, ale chyba wciąż jest za mało praktyki, czyli pisania do prasy, telewizji czy radia. Trzeba ćwiczyć, żeby kiedyś być znanym i szanowanym.