Wszystko zaczęło się od potrzeby wprowadzenia do prawodawstwa różnych krajów przepisów, które miałyby chronić prawa dziecka. Pierwszym krajem, który podjął tego typu starania była Wielka Brytania. W roku 1819 została przedstawiona propozycja uchwalenia ustawy, która m.in. zakazywała zatrudniania dzieci w kopalniach i fabrykach. Jednak dopiero w roku 1908 została ona przyjęta; podobne działania były podejmowane we Francji, Belgii i na Węgrzech. Pięć lat później podczas I Międzynarodowego Kongresu Opieki nad Dzieckiem zaproponowano utworzenie Stowarzyszenia Opieki nad Dzieckiem. Wybuchła I wojna światowa i z tego powodu tę ideę udało się zrealizować dopiero w roku 1922 powołując do istnienia Międzynarodowe Stowarzyszenie Opieki nad Dzieckiem.
1 czerwca zaproponowała w 1949 roku Światowa Federacja Kobiet Demokratycznych. Uznano, że ten dzień będzie najbardziej odpowiedni dla manifestacji problemu ochrony dzieci przed złem „naszego świata”. W Polsce święto jest obchodzone od 1952 roku.
Od 1920 roku działała w Genewie również inna organizacja – Międzynarodowy Związek Pomocy Dzieciom (UISE). Zajmował się on gromadzeniem pieniędzy, aby wspomagać akcje pomocy dzieciom, które były ofiarami wojny, a także próbował uregulować prawa dziecka na świecie. W 1924 roku UISE spowodowało, że Zgromadzenie Ogólne Ligi Narodów przyjęło Deklarację Praw Dziecka, zwaną Genewską. Zapisy w Deklaracji Praw Dziecka traktowały dzieci jako pełnoprawnych obywateli.
W 1945 roku doszło do połączenia UISE z brukselskim Międzynarodowym Stowarzyszeniem Opieki nad Dzieckiem. W ciągu następnego roku do UISE przystąpiło 54 stowarzyszeń krajowych, które zajmowały się opieką nad dzieckiem. Te wydarzenia spowodowały, że 11 listopada 1946 powołano do działania UNICEF.
Fot. www.wikipedia.pl
Dodaj komentarz