Piątka nie przesądza o karierze

Kończymy szkołę, pierwsza praca, coraz więcej doświadczeń, wiedzy. Pierwszy i kolejne awanse. Kariera. Dla jednych ekscytujący i zdefiniowany cel, dla drugich – pojęcie względne. Często kojarzona z sukcesem. Czym jest w istocie?

Kariera posiada dwa istotne wymiary:

a) obiektywny – pionowe lub poziome przemieszczenia wewnątrz firmy,
b) subiektywny – powiązany z etapami życia pracownika, jego rozwojem osobistym, zawodowym
Właściwe zarządzanie karierą prowadzi do synchronizacji obu wymiarów. Zadaniem firmy jest stworzenie idealnych warunków do rozwoju zawodowego i awansu pracownika, jego zaś zadaniem dobre wykorzystanie możliwości, które ona oferuje.

W różnym stopniu, kariera zależy od:

a) warunków wewnętrznych – możliwości rozwojowych pracownika, jego determinacji, chęci nauki, motywacji osiągnięć, wszechstronności,
b) warunków zewnętrznych – okoliczności, zapotrzebowania na rynku na daną specjalizację, znajomości, warunków finansowych itp.

W rozwoju stabilnej, długotrwałej kariery zawodowej przeważają trwałe czynniki wewnętrzne, natomiast w karierze krótkotrwałej, zmienne zewnętrzne. Siła ich wpływu zależna jest od cech danej osoby i jej indywidualnego podejścia do kariery zawodowej.

Zainteresowana karierą zawodową, przeprowadziłam w Poznaniu badania kwestionariuszowe wśród mężczyzn, którzy osiągnęli sukces zawodowy. Szukałam odpowiedzi na pytanie: „Czy wyniki w nauce są predykatorem kariery zawodowej?”

Respondenci byli w wieku 35-50 lat. Większość z nich miała studia wyższe. W czasie nauki osiągali wyniki na poziomie ocen: dobry, dostateczny. Uczyli się dla siebie, a nie dla ocen. Istotne dla rozwoju kariery zawodowej jest to, że wielu podejmowało pracę w trakcie studiów. To wymagało dobrego zarządzania czasem. Równocześnie umożliwiało kontakty zawodowe i towarzyskie bardzo przydatne w późniejszym okresie. Większość respondentów rzadko zmieniała pracę, co pozwalało na stabilny rozwój kariery i osiąganie kolejnych jej szczebli w jednej firmie.

Badani zapytani o czynniki wpływające na rozwój kariery zawodowej, wymieniali na pierwszym miejscu pracowitość i wytrwałość w dążeniu do celu, na drugim – umiejętność współpracy z zespołem i łatwe nawiązywanie kontaktów, na trzecim – kwalifikacje i doświadczenie. Potwierdza to wpływ czynników wewnętrznych na stabilność i trwałość kariery zawodowej.

Oprócz kariery zawodowej, w życiu badanych bardzo ważna jest rodzina. Dzięki jej wsparciu, osiągają sukcesy i łatwiej znoszą porażki. Rodzina jest dla nich azylem, do którego chętnie wracają po stresujących i pracowitych dniach. Daje im siłę i motywuje do pracy.

Większość badanych nie obawia się załamania kariery, wierzy w siebie i w swoje możliwości realizowania się na różnych polach zawodowych. To pozwala łatwiej znosić ewentualne porażki zawodowe i koncentrować się na sukcesach.

Osoby sukcesu są energiczne i bardzo dobrze zorganizowane. Dzięki temu mogą podołać wielu obowiązkom zawodowym, presji czasu, panują nad stresem, zachowując przy tym energię dla rodziny i znajomych. Są to osoby zadowolone z siebie i ze swojego życia.

Badanie wykazało, że same dobre wyniki w nauce nie przesądzają o karierze zawodowej. Pomagają one osiągnąć sukces, ale w żadnej mierze o nim nie stanowią. Na karierę i jej rozwój wpływa wiele innych czynników, a wśród nich:

• praca w czasie studiów
• rodzina
• wiara w siebie i swoje możliwości
• dobra organizacja czasu
• praca w jednej firmie
• pracowitość
• wytrwałość w dążeniu do celu
• współpraca z pracownikami
• łatwe nawiązywanie kontaktów
• kwalifikacje
• doświadczenie

Wyniki badań wskazują, że kariera zawodowa wymaga wysokorozwiniętej inteligencji emocjonalnej. Pomaga ona nawiązywać i utrzymywać dobre kontakty z innymi, rozumieć intencje innych osób i właściwie na nie reagować, przystosować się do zmieniających warunków otoczenia, panować nad emocjami w stresie, podnosić się po porażkach.

Niestety, często zdarza się tak, że dobry uczeń, który większość czasu spędza na nauce, nie potrafi później odnaleźć się w pracy, nie jest w stanie unieść odpowiedzialności i pokonać stresu, nawiązać dobrych relacji z innymi pracownikami. Psychicznie i emocjonalnie jest za słaby do pokonywania kolejnych szczebli kariery zawodowej. To stawia go w gorszej pozycji od ludzi sprytnych, pewnych siebie, zaradnych, którzy swoją osobowością zjednują sobie zwolenników i dają radę w każdej sytuacji bez względu na poziom swojej wiedzy.

Reasumując, wiedza jest istotna, ale sama nie wystarcza do osiągnięcia sukcesu. Liczą się cechy osobowości i umiejętności, które pozwalają funkcjonować w zmieniających się warunkach zawodowych.

Karolina Piechocka
psycholog

Bądź pierwszy, który skomentuje ten wpis!

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany.


*