Inaczej postrzegają siebie

Jaka jest zależność pomiędzy postrzeganiem siebie przez młode kobiety cierpiące na ED (ang. Eating Disorder – zaburzenia odżywiania) a doświadczaniem przez nie cielesności?

W badaniu wzięły udział 23 kobiety w przedziale wiekowym 17-25 oraz ich 24 zdrowe rówieśniczki. Okazało się, że:

• Obraz siebie u młodych kobiet z ED różni się od obrazu siebie kobiet z grupy kontrolnej;
• Kobiety chorujące na ED cechuje niższy poziom samoakceptacji w funkcjonowaniu społecznym;
• Kobiety z ED wykazują słabsze deklaratywne ja cielesne od kobiet zdrowych;
• Kobiety z ED odczuwają dyskomfort w sytuacjach bliskości fizycznej, mają niskie kompetencje samoopiekuńcze;
• Istnieje związek między niektórymi aspektami obrazu siebie a funkcjami ja cielesnego.

Choroba rozpoczyna się przed 20. rokiem życia, a około połowa osób dotkniętych anoreksją finalnie choruje na bulimię. Jest ona bardziej powszechną chorobą. Bez względu na rodzaj zaburzenia odżywiania, prawie zawsze rozpoczyna się ono od niewinnego odchudzania i kończy się różnym skutkiem, a śmiertelność w anoreksji jest większa, niż w przypadku innych zaburzeń psychicznych. Kryteria anoreksji i bulimii spełnia aż ok. 5% całej populacji. Zgodnie z Międzynarodową Klasyfikacją Chorób ICD-10, wśród zaburzeń odżywiania możemy wyróżnić następujące: 1) Anorexia nervosa, czyli jadłowstręt psychiczny, anoreksji towarzyszą szczególne objawy psychopatologiczne, 2) Jadłowstręt psychiczny atypowy, 3) Bulimia nervosa, u chorych na bulimię obserwuje się także wiele objawów psychopatologicznych, 4) Żarłoczność psychiczna atypowa, 5) Przejadanie się związane z innymi czynnikami psychologicznymi, 6) Wymioty związane z innymi czynnikami psychologicznymi, 7) Inne zaburzenia odżywiania, 8) Zaburzenia odżywiania nieokreślone, 9) EDNOS oraz napady objadania się, Pica – zespół przeżuwania, unikanie/ograniczenie przyjmowania pokarmów, zespół jedzenia nocnego, zaburzenia odżywiania się związane ze snem, bigoreksja, czyli dysmorfia mięśniowa, ortoreksja.

Do zbadania obrazu siebie wykorzystano test przymiotnikowy ACL Gougha i Heilbrunna w tłumaczeniu Z. Płużek. Dwukrotne badanie testem przymiotnikowym rozdzielone zostało kwestionariuszem ja cielesnego O. Sakson-Obady. Uzyskane wyniki potwierdzają przypuszczenia, że kobiety z zaburzeniami jedzenia inaczej, niż ich zdrowe rówieśniczki, postrzegają siebie, inaczej też odbierają własne ciało i jego funkcjonowanie. W związku z niejednorodną grupą badawczą nie jest możliwe przypisanie konkretnych cech obrazu siebie czy funkcjonowania ja cielesnego do danego zaburzenia.

Fot. Andrzej Piechocki