Rozrywka

Ciężko opisać występ Kombajnu Do Zbierania Kur Po Wioskach. Energia, jaka wypływa z kapeli, porywa każdego słuchacza. Rodzi miliony myśli, pytań, emocji. Brawurowo wykonane utwory, świetny wokal, oryginalne brzmienie gitar, niesamowite teksty – wszystko. No, może prawie wszystko. Studenci, nie-studenci, wszyscy zgromadzeni „W Starym Kinie” byli oczarowani.

Bond. Najpierw umarł w świadomości popkulturowej. Przyszedł na świat w 1962 jako dziecko niepokojów czasów zimnowojennych, konał pod postacią podstarzałego błazna. Niczym skażony piekłem weteran, któremu umknął fakt zakończenia konfliktu. Ostatnie tchnienie wydawał wspominając swych groteskowych wrogów – indywidualistów o władzy absolutnej. Konserwatysta: pijący zawsze to samo, jeżdżący Astonem, zainteresowany określonym typem kobiet. Niczym ślepiec kręcący się w kółko, niczym wąż zjadający własny ogon. Uwielbiany o wiele za długo, w końcu się przejadł. Obiekt kultu, przemieniony w przedmiot żartów.

Krytyka, z jaką spotkał się film Małgorzaty Szumowskiej przyprawić może o zawrót głowy. W 1948 roku Tadeusz Borowski wydał swoje „Pożegnanie z Marią”, czym zbulwersował wiele osób, dla których przeżycie obozu stanowiło coś nienaruszalnego.

Takimi słowami reżyser Łukasz Barczyk określił Festiwal Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. Jeszcze przed rozpoczęciem tegorocznej imprezy, grono osób zajmujących się filmem debatowało nad przyszłością konkursu oraz jego ewentualną reformą.

Nagrodzony Złotym Klakierem (nagroda dla najdłużej oklaskiwanego filmu) w Gdyni, obraz o ludziach żyjących w uporczywym letargu nie podołał presji, jaka ciążyła na jego twórcach.